Yokluğunda
Hiç Bir İhtimal Yer Edinemez Artık Dudaklarımda
Yarım Kalmış Cümlelerimi de Toparlayıp
Gidiyorum Bu Kentten!
Her Ne Kadar İstemesende
Kendimden Bir Parça Bırakmak İsterdim Ardımda
Beni Sana Hatırlatacak Bir Gözyaşı
… Ama Kalmadı, Kalamadım
Yokluğunda Çok Düştüm
Dizlerim, Yüreğim
Gözlerim Kanadı, Yaralandım!
Çok Koştum
Sana, Bana
Ve Bize!
Susadım, Ama Yoktun!
Şimdi Bavuluma Bu Ayrılığı Sıkıştırıp
Odamı Yalnızlığıma Emanet Ederken
Gözlerimi Görmeni İsterdim
Daha Kapıdan Çıkmadan Özlemeni
Çokça Değil, Azda Olsa Özlemeni
Ne Kadar Acısada Canım
Sol Yanımdan Düşerken ‘KAL’ Demeni İsterdim
Beni Bırakıp Gittiğin Gün Gibi
Güçlü Durabilir miydin Acaba
Seni Yokluğunda Bitirirken
Varlığını Elimin Tersiyle Ayrılığa İtip
Silüetini Gözyaşlarıma Karıştırıp
Seni Yalancı Yağmurlara Emanet Etmemi
İzleyebilir miydin?
Söylesene!
Sigaran da Yanan Alev Alev
Yokluğumu İzlerken
Pişmanlığına Sarılıp
Kaç Bin Defa Ölürdün
Bırakıp Gittiğin Güne …
