Senden sonra Ben

Yarım kalmış ya da hiç yaşanması mümkün olmayan mutluluklara içelim bu gece… Oturalım denizin kıyısına dalgalar vursun yüzümüze..Ben gidişine ağlayayım sen de bir daha böyle sevilmeyeceğine… Tek tek yırtalım bütün fotorafları savuralım hepsini geçmişe… Anılar sıkboğaz eder beni bilirsin dayanamam ki ben bu sensizliğe… Kaybolurum yitiririm benliğimi senin olmadığın bu şehirde.. Şimdi gitmeyi yakıştırabiliyorsan kendine. GİT sadece GİT gönlünün dur dediği yere.

Biz aşkla hiç barışamadık… Rollerdeki karakterler hep zıttı.. Aşk;acıyı verdi bana ve ben hep onu giydim sorgusuzca… Mutluluğu istemiştim oysa az da olsa mutluluk.. Hayeller de uçsuz bucaksızdı yalnızlığı bıraktı bana.. Ben yalnızlığı da sevmezdim aslında.. Biçilmiş kaftan gibiydi hasretler… Hükümsüzdü düşüncelerim itiraz hakkım da yoktu yazılana.. Alnıma kazınmış ya bir kez unutulmaya mahkum sevdalar… Yaşanmalıydı belki de o büyük yalnızlıklar.

Gecenin zifiri karanlığıydı. Sokaklar ıssız ve soğuktu… Sokak lambaları da yoktu ki yüreğimi aydınlatan.. Çaresizce yürüyordum önümü bile görmeden… Gece olunca korkardım zaten. Çocuktum kimseler sarmazdı korkularımı ne de ufacık yüreğimi. Göğsüme bir sancı saplanır ve kalırdım… O kadar karanlıktı ki çocukluğum ve ben ikimizde susardık hep sevgisizlikten. Saracak kimse olmadı bizi.. Ya yollar uzun geldi Babama ya da Annemin derin yorgunluğu ile geçti seneler… Feci bir çarpışma anıydı senle tanışmamız… O kadar hızlı vurdu ki sevdan beni bir an da milyonlarca mum yandı sanki ufacık yüreğim de. Ufacık diyorum çünki sensizdi onca zaman… Şimdi korkmuyorum gecenin uçsuz bucaksız karanlığından. Sen varsın ya vız gelir artık yorgunluklar… Sen benim gibi değildin biliyorum. Konuşacak olsa gözlerin ben yaşamadım senin yaşadıklarını diyecek… Üzülerek… Gözyaşların süzülecek biliyorum avuçlarıma… Benim gibi değil çocukluğun benim gibi değil yaşanmışlığın ama öyle bir sardın ki yüreğimi… Yüreğin yüreğime değdiğinden beri aynan oldum bende senin… İşte ben seni bu yüzden ölene dek seveceğim.

Gitme..! Yüreğini sararım kendi acılarımla.. Kim bilir gökkuşağının rengini bile değiştirir sevdamız.. Tutku oluruz belki acılarımız birbirine sarılınca.. Geçmişten gelen ağır yükleri bende alırım omuzlarıma..Korkma..! Bırak kalbinde ki o büyük acıyı salıver okyanuslara.. Yeniden yeşersin içinde ki umutlar ve ben olayım senin yanında.. Gitme ki; sözcüklerimiz ağlamasın artık. Aşkla baksın o marur gözlerin bana.. Gülüşlerim senin yaşam sebebin olsun.. Tutun yüreğime beni hiç bırakma.. (GİTME..!)….