Yine Acıyor Yüreğimdeki Yerin

Kimsenin Omzuna Koyamazken Başımı Her Zamanki Gibi Kendi Omzuma Yasladım ve Masum Hayallerime Sarılarak Ağladım İki Gözüm İki Çeşme….
Üşüyorum Hem de Çok Üşüyorum…
İçimdeki En Derin Yaralar Titriyor…
Cevabı Bilinmeyen Sorunların Kargaşası Üşüşüyor Üstüme…
Çıkmaz Sokaklardan Hep Geri Dönmelerin Çaresizliği Yansıyor Yüzüme…

Uzaklaşıyorum Kendimden…
İnce İnce Hüzün Akıyor Gözlerimden…
Karmakarışık Olmuş Duygularım…
Anlamını Yitirmiş Bakışlarım…
Bastıramıyorum Yüreğimdeki Kasırgaları!
Deli Rüzgarlar Esiyor Harabe Olmuş Yüreğimin Her Yerinde…
Ruh’um Rüzgar Olmuş Deli Deli Sana Esiyor…
Yüreğim Irmak Olmuş Derin Derin Sana Çağlıyor…
Gözlerim Bulut Olmuş Çisil Çisil Sana Yağıyor…

Seninle Bütün Sevdalar Tüm Yaşanmışlar Zamanın Ardında Kaldılar…
Senden Başkasını Sevemem Artık Böylesine…
Adeta Kilitler Vuruyorum Yüreğime Sanki Bir Tek Sen Varmışsın Sevilesi Tek Şeyim Senmişsin Gibi…
Dün Gibi Aklımda Dünyama Geldiğin Gün…
Sen Gelmeden Önce Kapalıydı Gözlerim…
Ne Sevmeyi Ne Sevilmeyi Ne de Aşk’ı Biliyordum Ben, Öğrettin…
Öylesine Sıradan Olduğunu Zannettiğim Bir Gün Çıkıp Gelmiştin Bana Usulca Ansızın…
Sana Uyandım…
Gittin Yeniden Kapandı Gözlerim…
Bana Yokluğunu Öğretmemiştin Çünkü…
Sensizlikte Bir Başıma Öğrenmeye Çalışıyorum Sensizliği, Ama Bunu da Başaramıyorum Sensiz Hiçbir Şeyi Başaramadığım Gibi…
Ne Kendimi Sakladım Senden Ne Sözlerimi, Ne Geçmişin İzlerine Takılıp Kaldım Ne de Geleceğe Dair Hayallere…
Seninle Olmak Yetiyordu Bana…
Şimdi Seni Sensizlikle Yaşayıp Bununla Yetiniyorum…
En Güzel Dünlerim En İnanılası Düşlerimdin Benim…
Biliyorum ki Bu Böyle Son Bulmayacak…
Hissediyorum ki Usulca Ansızın Çıkıp Geleceksin Yine Gittiğin Yerlerden, Öylesine Sıradan Zannettiğim Bir Günde…
İşte O Gün Benim En Güzel Günüm Olacaksın…
Bensiz Zannedip Kendini Sakın Alışma Yokluğuma Sen…
Ben Sensizim Ama Sendeyim Hala…!

Bilsen Gözlerim Ne Zamandır Boş ve Ben Hala Yazıyorum, Seni Senden Uzakta Arayarak…
Her Gün Yeni Baştan Seni Yazmaya Çalışmaktır Hayatımın Anlamı…
Nice Sevdaları Kaybetmiş Yüreğimle Yazdıkça Sevmek Seni ve Sevdikçe Yazmak Bitimsizce…
Ayak İzlerinde Sürüklenen Yaprak Misali Hayaline Çarpıp Kendine Geri Dönen Bir Alın Yazgısına Darılmak…
An’a Sarılmak Sevda Yankısı ve Belki de Bir Yürek Yangısı Gibi Hislerine Bağlanmak…
Alçak Gönüllü Yapraklarımla Savrularak, Her Akşam Sarmaş Dolaş Karşılamak Mümkün Olsaydı Seni, Bil ki Gözlerim Hep Gülerdi…
Senli Düş’leri Döktükçe Yanaklarıma Islanırdı Üşümüşlüğüm…
Saçlarımda Filizlenen Neşeli ve Gülümseyen Çiçeklerin Gölgesinde Bana Yetecek Kadar Sen’im Olmadı ki Hiç Benim…
Yalnızlığımın Cesaretinde İki Dudağımın Arasında Sessiz Öpüşlerimi Büyütürken Ateşle Dolaşırdın Bedenimi…
Biliyordum Düş’tün, Sadece Bir Düş…!

Söylesene Sevgili, Eğer Aşk’a Kırgın Olmasaydın Yer Alabilir miydim Yüreğinde?
Eğer Sana Geç Kalmamış Olsaydım Hakeder miydim Sevgini?
Eğer Birini Sevecek Olsan; O Ben Olur muydum?
Gurur Duyar mıydın Benı Sevmekle?
Mutlu Edermiydi Seni Gözlerim ve Gülüşlerim?
Benim İçin de İki Satır Karalar mıydın?
Çirkin Olmama Rağmen Güzel Görür müydü Beni Gözlerin?
Özleyince Ağlar mıydı Yüreğin?
Kaybetmekten Korkar mıydın?
Vazgeçemediğin Olur muydum?
Dokunur muydun Gözlerime Gözyaşımı Silmek için?
Sen, Beni Sevebilir miydin?
Sahi, Eğer Sevseydin Sen Beni Nasıl Severdin???
Bu Soruları Öyle Çok Sordum ki Kendime, Bilemezsin…

Ben Sana Hep Sevdim Dedim, Sen Hep Sustun…
Hani Desen Git Başımdan, Yeter! Belki Ağlardım, Belki Üzülürdüm Ama Seni Sevindirmek Adına Hayalinle Yaşardım Bir Ömür…
Sen Hiç Sonu Belli Olmayan Bir Sevgiye Ömür Adar mıydın?
Ben Adarım Bunu Biliyorsun…
Belki de Seni En Çok Korkutan Bu…
Seni Böylesi Çok Sevmem…
Yeryüzünde Birçok İnsan Böylesine Sevilmek İçin Can Atarken Sen Bu Sevgiden Kaçıyorsun…
Beni Kırmak mı?
Bence Ondan Öte…
Çünkü Kırılmamamı Düşünseydin Böyle Daha Çok Kırıldığımı Görürdün…
Ah Sevgili!
Yorgun ve Bezgin Yılların Rüzgarına Kapıldım Sürüklenip Gidiyorum Eksikliğini Duyarak Sensiz Yarım Kalmışlığımı Alıp Götürecek Ölüm An’ımı Bekliyorum…
Yalnızlığı Hecelerken Kolum Kanadım Kırık…
Yokluğunla Yaman Bir Hüzün Yükleniyor Kuru Dallarıma…

Kimsenin Bana El Uzatamayacağı Kadar Uzak Bir Köşede Bekliyorum Gelişlerinin Gölgesini…
Yaşlı Kirpiklerimin Arasında Seni Görüyor Gelip Geçen Herkes ve Yüreğimi Okuyup Bitimsiz Bir Sevdayı Tanıyorlar…
Simsiyah Bir Gece İnerken Gözlerime Yıldızların Arasında Boyun Eğiyorum Kederlere…
Kalbimden Geçen Yolun Anahtarıydın Sen…
Gözlerimin Tek İnce Sızısıydın…
Yazmak Kolay Olur Ama Anlatmak Zor, Seni Yazamıyorum Kağıtlara…
Ben Seni Anlatamıyorum Kalbimdeki Yarama…
Yine Aklıma Geldi Özlemin!
Yine Acıyor Yüreğimdeki Yerin…!!!

Sen Sevgili Sen!
İçimde Dinmeyen Sızı…
Yüreğimin Hain Çırpınışı!
Işığımı Gözlerimden Çalan Beni Karanlığa Salan!
Gecelerime Sensizliğinle Sessizlik Katan!
Gönül Yaram, Sevdası Damarlarım da Dolanan!
İçimin Susmayan Sesi!
Hasretin Duvarlarıma İlmek İlmek Ağ Örüyor!
Özlemin Dudaklarımdan Çığlık Çığlığa Kopuyor!
Tuhaf Çok Tuhaf Bir Aşk Sana Hissettiğim…
Biteceğini Bilerek, Kırarak İnadımı Kalbin Pusulasını Sana Çevirmek Biraz Anlamsız Değil mi?
Birlikte Uyunacak Bir Hayat Üstüne Hayaller Kurarak Yaşamak Kolaydır Önemli Olan, Her An Gelmeyebileceğini Bildiğin Bir Sevdaya Böylesine Tutunmaktır…
Seninle Hiç Garantim Olmadı Benim…
Her Yeni Gün, Gidecekmişsin Gibi Uyandım…
Sonunda Gittin Ama Bitmedin…
Bir de Bitseydin İçimde, Ne Kolay Olurdu Tüketmek Şu Aşk’ı!
Olsun!

Sen Ömrümün Gurursun Çünkü Kalbime Sevmeyi Öğrettin…
Sen İster Yanımda Ol, İster Olma Gönlüm Hep Seni Anacak…
Çünkü Altında Altın Harflerle Kazınmış İmzan Duracak…!
Başkaydı Seninle Herşey, Tanımak…
Bilmeden Sevmek Güzeldi…
Öyle Sakin…
Öyle Nedensiz…
Çıkarsız ve Herşeyden Fazla Sevmek…
Tüm İmkansızlığına Rağmen, Gerçekleşme İhtimalinin Hiç Olmamasına Rağmen Sana Dair Hayal Kurmak Güzeldi…

Senin Adınla Anlam Kazanmaya Başlamıştı Sevmelerim…
Gecelerce İçinde Sen Olan Hayaller Kurmuşum…
Kendimi Sana, Sen Yokken Alıştırmışım…
Nasıl Bir Şeydin Anlamadım…
Uykusuzluğum Oldun Çoğu Zaman…
Bazen Unutmak İçin Gün Boyu Uyuduğum, Bazen Ağladığım…
Sen Bilmesen de…
Anlamasan da Kocaman Bir Aşk Yaşadım Ben Seninle…
Yalnız Sana Aitmişim Gibi Yaşadım…
Kaç Defa Sen Bilmeden Sana ”Seni Seviyorum” Dedim…
Duymadın Belki İçimdeki Sözleri, Ben Seninle Yaşadım Herşeyi…

Şimdi Unuttum mu?
Sen Ne Tutkuydun Benim İçin Ne de Heves, Kocaman Bir Sevgiydin Aklımı Başımdan Alacak Kadar…
Hala Bendesin, Hala İçimde, Hala Küçük Yüreğimde…
Hayatıma Girdiğinden Beri Ne Senden Başkasına Sen Gibi Baktım, Ne de Seni Sevdiğime Bir Gün Olsun Pişman Oldum…
Pişman Ettin Belki Ama Pişman Olmadım Ben, Çünkü: “Çok Sevmiştim Seni” Senden Önce Olmadığı, Senden Sonrada Olmayacağı Gibi…
Şiirler Yazdım Sen Gittikten Sonra…
Arkandan Sitemler Ettim…
Yeri Geldi İsyanla Akıttım Kalemimden Mürekkebi…
Ama Seni Sevdiğime Hiç Pişman Olmadım…
Ben Gerçekten Sevmedim Kimseyi Senin Gibi…
Sende N’olur Sevme Kimseyi Beni Sevdiğin Gibi…

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Başa dön tuşu
error: Content is protected !!