Sen Bunlara Aldırma

Aslında en başından beri biliyordum bir gün gideceğini. O yüzden merak etme hazırlamıştım kendimi… Desem bile yine de insan kötü oluyormuş. İnsan ölüyormuş!.. Neyse ya, sen beni düşünme iyileşirim herhalde. Ben hallederim acıları. Ben katlanırım yokluğuna.. Ne bileyim bulurum işte kendimi oyalayacak bir şeyler, dünyanın sonu değil ya; alt tarafı ayrılık(!) Hem biliyorsun hayallerimiz vardı bizim. Senin aslında hiç inanmadığın hayallerimiz.. Sen bıraktın ama onlar bırakmadı beni. Sen gittin ama onlar gitmedi benden. İşte bu yüzden sadece beni değil hayallerimizi de sattın sen! Olsun, git. Benim Hayallerim yeter bana…

Bahse girerim aklından bile geçmiyordu bu kadar güçlü olabileceğim. Ama gördüğün gibi ayaktayım, başım dik. Ben üstüme düşeni fazlasıyla yaptım, rahatım. Kaçan sensin! Korkan sensin! Değişme derken değişen sensin! O yüzden utanması gereken biri varsa, o sensin… Beni sadece geceler zorlar biliyorum. O katran karası, o lanet olası geceler.. Uykusuz kalacağım, gözlerim kan çanağına dönecek. İşe de geç kalırım kesin. Olsun, nasılsa geçecek hepsi. Karanlığa da alışırım nedir ki? Üstelik dünyanın bütün ışıklarını yaksam da, hatta dünyayı yaksam da, sen yokken karanlıkta değil miyim ben?

Neyse, hadi git artık sen. Beni düşündügünü hiç sanmıyorum ama yinede Beni sakın düşünme. Düşünme ki, yanındakine saygın olsun. Dedim ya, ben bakarım başımın çaresine..

İhtiyacım olsa bile sana; Sen.. Sen bunlara aldırma ..

Sen bunlara aldırma olurmu ömrüm. Sen mutlu ol bunlara aldırma, aldırma…